آنژیوپلاستی روشی است که برای باز کردن عروق کرونر مسدود شده ناشی از بیماری عروق کرونر استفاده میشود.
درحقیقت، بدون جراحی قلب باز جریان خون را به عضله قلب باز می گرداند. آنژیوپلاستی را می توان در شرایط اورژانسی مانند حمله قلبی انجام داد. یا اگر پزشک شدیداً به بیماری قلبی مشکوک باشد، این روش می تواند به عنوان جراحی انتخابی انجام شود. آنژیوپلاستی همچنین مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) نامیده می شود.
برای آنژیوپلاستی، پزشک از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن ناحیه ای که برش بسیار کوچکی ایجاد می شود استفاده میکند. سپس، یک لوله بلند و نازک (کاتتر) در رگ خونی قرار داده می شود و به سمت شریان کرونر مسدود شده هدایت می شود. کاتتر یک بالون کوچک در نوک خود دارد. هنگامی که کاتتر در جای خود قرار گرفت، بالون در ناحیه باریک شریان قلب باد می شود. این پلاک یا لخته خون را به طرفین شریان فشار می دهد و فضای بیشتری برای جریان خون ایجاد می کند.
در طول جراحی از فلوروسکوپی استفاده می شود. فلوروسکوپی نوع خاصی از اشعه ایکس است که مانند یک فیلم اشعه ایکس است. این به پزشک کمک می کند تا انسداد شریان های قلب را پیدا کند، زیرا رنگ کنتراست در شریان ها حرکت می کند. به این کار آنژیوگرافی عروق کرونر گفته می شود.
آنژیوپلاستی اغلب با قرار دادن یک لوله سیمی کوچک به نام استنت ترکیب می شود. استنت به باز شدن شریان کمک می کند و شانس باریک شدن مجدد آن را کاهش می دهد. بیشتر استنت‌ها با دارو پوشانده می‌شوند تا به باز نگه داشتن شریان کمک کنند (استنت‌های دارویی). به ندرت از استنت های فلزی برهنه استفاده می شود.
آنژیوپلاستی می تواند علائم انسداد شریان ها مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس را بهبود بخشد. همچنین اغلب در هنگام حمله قلبی برای باز کردن سریع شریان مسدود شده و کاهش میزان آسیب به قلب استفاده می شود.
آنژیوپلاستی برای درمان تجمع پلاک های چربی در رگ های خونی قلب استفاده می شود. این تجمع نوعی بیماری قلبی است که به عنوان تصلب شرایین شناخته می شود.
آنژیوپلاستی ممکن است یک گزینه درمانی برای فرد باشد اگر:
داروها یا تغییرات سبک زندگی را امتحان کرده است، اما اینها سلامت قلب او را بهبود نمی بخشد.
درد قفسه سینه (آنژین صدری) دارد که در حال بدتر شدن است.
دچار حمله قلبی شده است. آنژیوپلاستی می تواند به سرعت شریان مسدود شده را باز کند و آسیب به قلب را کاهش دهد.
باید توجه داشت که برای همه مناسب نیست. بسته به میزان بیماری قلبی و سلامت کلی فرد، پزشک ممکن است تشخیص دهد که جراحی بای پس عروق کرونر گزینه بهتری نسبت به آنژیوپلاستی است.
خطرات
اگرچه آنژیوپلاستی روش کم تهاجم تری برای باز کردن گرفتگی عروق نسبت به جراحی بای پس است، اما این روش هنوز خطراتی دارد.
شایع ترین خطرات آنژیوپلاستی عبارتند از:
باریک شدن مجدد شریان
باریک شدن مجدد شریان هنگامی که آنژیوپلاستی با قرار دادن استنت حاوی دارو ترکیب می شود، خطر کوچکی وجود دارد که شریان درمان شده دوباره مسدود شود. خطر باریک شدن مجدد شریان زمانی که از استنت های فلزی برهنه استفاده می شود بیشتر است.
لخته شدن خون
لخته های خون می توانند در داخل استنت ها حتی پس از عمل ایجاد شوند. این لخته ها می توانند شریان را ببندند و باعث حمله قلبی شوند. مهم است که آسپرین را همراه با کلوپیدوگرل (پلاویکس)، پراسوگرل (Effient) یا داروهای دیگری که به کاهش خطر لخته شدن خون دقیقاً مطابق با تجویز پزشک کمک می کند تا احتمال تشکیل لخته در استنت شما کاهش یابد.
خون ریزی
ممکن است بیمار در جایی که کاتتر وارد شده، در پا یا بازوی خود خونریزی داشته باشد. معمولاً این به سادگی منجر به کبودی می شود، اما گاهی اوقات خونریزی جدی رخ می دهد و ممکن است نیاز به تزریق خون یا اقدامات جراحی داشته باشد.
آنژیوپلاستی بسته به سختی و تعداد انسداد و اینکه آیا عارضه ای ایجاد می شود می تواند تا چند ساعت طول بکشد.
بعد از عمل، به طور کلی معمولا بیمار هفته بعد از آنژیوپلاستی به سر کار یا روال عادی خود باز میگردد.
