با پیشرفت تکنولوژی، انجام تحقیقات بالینی رایج در خارج از آزمایشگاه در نقطه مراقبت با سطح دقت معقولی به طور فزاینده ای امکان پذیر شده است.مزایای اصلی ارائه شده توسط دستگاه های POCT افزایش قابلیت حمل و سرعت است. با استفاده از POCT، می‌توانند نتایج آزمایش را در عرض چند دقیقه انجام دهند، تجزیه و تحلیل کنند، به دست آورند و بر روی آنها عمل کنند، بسیار سریع‌تر از زمانی که نمونه‌ها به آزمایشگاه مرکزی فرستاده شوند.
از آنجائی‌که* TAT* یا زمان رفت و برگشت نمونه و جواب آزمایش در موارد ارجاع به آزمایشگاه مرکزی در بسیاری از مراکز بیشتر از ۶۰ دقیقه طول می‌کشید،توصیه شده است از وسایل (POCT )Point-Of-Care-Test یا انجام تست در محل مراقبت استفاده نمایند.
در حقیقت در صورت استفاده موثر،* POCT * کاهش تاخیر در شروع درمان، افزایش کارایی ED، تاثیر مثبت بر مراقبت از بیمار و کاهش اثرات منفی ازدحام بیش از حد را به همراه دارد.
کلیه سازمان‌های مرتبط با قلب و عروق، توصیه کرده‌اند که درمان بیماران مبتلا به سندروم کرونری حاد (سکته قلبی حاد و آنژین ناپایدار) در عرض ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از پذیرش در مراکز اورژانس آغاز شود. برای دستیابی به این هدف در اکثر مراکز، سیستم‌های آزمایشگاهی مرسوم پاسخگو نبوده و زمان لازم برای دستیابی به تشخیص از زمان درخواست آزمایش بسیار طولانی‌تر است. به همین جهت دستگاههای اندازه‌گیری سریع آنزیم‌های قلبی (POC) در اکثر مراکز اورژانس و حتی در آزمایشگاه‌ها نصب شده و برای تشخیص سریع سندروم کرونری حاد مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته نصب این وسایل در آزمایشگاه‌ها به‌دلیل سرعت عمل و استفاده از خون کامل به‌جای نمونه‌های سانتریفیوژ شده است.
همچنین با توجه به هزینه زیاد اشغال تخت CCU ، اگر مدت بستری شدن برای بیمار مشکوک به سکته حاد میوکارد را هم فقط دو روز فرض کنیم (که البته معمولاً بیشتر از این است) و حداقل هزینه‌های جانبی مانند ویزیت پزشکان، آزمایش‌ها، عکس‌ها، سرم و دارو را هم به آن اضافه نمائیم، به رقمی خواهیم رسید که در هر حال، با هزینه انجام سریع هر سه تست (میوگلوبین، تروپونین و (CK-MB) توسط دستگاههای POC ، قابل مقایسه نخواهد بود. البته، باید یادآور شد که در اکثر موارد سکته حاد میوکارد، تشخیص فقط با یک یا نهایتاً دو آزمایش مشخص می‌شود و نیازی به انجام هر سه آزمایش نیست.
پیش از به‌کارگیری دستگاههای POC نشان‌گر و حتی پس از انجام بررسی‌های اولیه و گرفتن ECG هم ۷۵ درصد بیماران مبتلا به درد سینه هنوز فاقد شواهد عینی سندروم کرونری ناپایدار یا AMI هستند و همین امر سبب می‌شود تا بیمار مبتلا به AMI با تشخیص‌های نادرست از قبیل ازوفاژیت، کشیدگی و آسیب عضله، مسائل عصبی یا بیماری‌های ریوی مانند برونشیت، COPD و غیره از مراکز اورژانس آمریکا مرخص شوند.
در بین این بیماران که با تشخیص نادرست مرخص می‌شوند، میزان مرگ و میر به ۲۵ درصد می‌رسد که خود، دو برابر میزان مرگ و میر بیماران بستری شده است و همین تشخیص و درمان نادرست سکته قلبی حاد، ۳۹ درصد کل جریمه‌های ناشی از قصور و خطای پزشکان آمریکائی را در امور اورژانس به‌خود اختصاص می‌دهد.
با توجه به حقایق فوق که حاکی از عدم کفایت اتکای به ECG و روش‌های مرسوم در تشخیص یا رد سندرم کرونری حاد و سکته قلبی حاد AMI و اتلاف سرمایه و وقت و انرژی کادر درمانی است و با توجه به گسترش به‌کارگیری دستگاههای POC نشان‌گر قلبی در کشورهای پیشرفته دنیا، اهمیت استفاده از دستگاههای اندازه‌گیری سریع نشان‌گرهای بیوشیمیائی (مانند تروپونین، میوگلوبین و CK-MB) در دستیابی به تشخیص و درمان زودرس سکته حاد میوکارد AMI در مراکز اورژانس و مراکز مراقبت‌های قلبی و ویژه بیش از پیش روشن می‌شود.
